Suskun Bir Cinayet
ama gözlerim gözlerine yalvarýr gibi bakarken sen susuyordun
bir cinayet iþler gibiydi suskunluðun
ve ben sokakta kaldýrýmlarý adýmlýyordum
özlemlerin kan kýrmýzýsý bulanmýþ yüzümün sensizliðine
sensizliðinde göðsümün duvarlarýna ölümler uðramýþ
cellat cellat senin bendeki yerini almaya çalýþmýþlar
ben yaþamýyordum o zamanlar
sensiz hiçbir yerde yoktum
ve sen belki beni özlerken bir yerlerde
kokunu getiren bir rüzgara sarýlýyordum
gözlerim sýrat köprüsünden geçer gibi
þakaklarýma ölüm kusuyordu
suskun bir bahar gibiydin
suskun bir güneþ gibiydin
suskun bir mavi gibiydin
suskun bir þiir gibiydin
ölüm bana senden daha yakýndý belki de
belki de sen ölümden daha suskundun yüreðime
sonra bir çocuðun göbek baðýyla tutunuyordum yarýnlara
þimdi gelsen çocuk sevinçlerime karýþsan diyorum
çocuk sevinçlerim senli bir uçurtma olsa gökyüzünde
göðü kucaklayan bir çocuk gibi sana sarýlsam
annesinin memesine yumulur gibi
dudaklarýnýn kývrýmlarýnda soluklansam
soluklansam ve aðzýnýn ben tarafýndan öpsem
adýmý ilk duyduðum o muazzam yerinden
güneþin kemiklerime sessiz kaldýðý bir zamandý bu
bir utancýn ortasýna uzanmýþ ellerim
parmaklarýmýn ucunda yokluðun
yokluðunla saklambaç oynuyordu sanki
sensizlikten çatlamýþ ellerimle
soluksuz bir dokunuþta kalýr gibi
saçlarýný arýyordum
yüzünü arýyordum
gözlerini arýyordum
göðsünü arýyordum
sesini arýyordum
sen karþýmda bir yerlerde duruyordun
karþýmda her yerde sen vardýn
kokun vardý, sesin vardý
yüzün vardý, gülüþlerin vardý
ben senden uzakta bir yerlerdeydim
ama sen suskun bir cinayet gibi karþýmda duruyordun
suskun bir yerden kýrýlýyordum
suskun bir yerden ölüyordum
suskun bir yerden seviyordum seni
suskun bir yerden özlüyordum
suskun bir yerden
ibrahim dalkýlýç
05.02.2021
21.21 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.