VAZGEÇTİM
Yakýþmadý yaralayýp gidiþin,
Sensiz gelen “günden” bile vazgeçtim..!
Yalan mýydý sabahý zor ediþin,
Mazideki “dünden” bile vazgeçtim..!
Ayrý geçen günlerime piþmandým,
Deðmez ona diyenlere düþmandým,
Düþürdüðün kor ateþte haþlandým,
Kol içinde “yenden” bile vazgeçtim..!
Dermansýz bu derdim ile baþbaþa,
Tutundum hep sabýr denen o taþa,
Ne fark eder ben öleyim sen yaþa,
Canýmdaki “tenden” bile vazgeçtim..!
Zaman geçmez,an’da durur sanmýþtým,
Yüreðin hep aþk’la vurur sanmýþtým,
Ayrýlýða sebep gurur sanmýþtým,
Þan þöhretten,”ünden” bile vazgeçtim..!
Kapatýldý birer birer yollarým,
Gâyesi yok açýk kaldý kollarým,
Deðil mi ki boþa geçti yýllarým,
Seni býrak “benden” bile vazgeçtim..!
Seyyal Tanýr/ 04.02.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.