GÖRMELİYDİM
GÖRMELÝYDÝM.
Semavi bir iklimin yazýndaki bir cin’i
Alemler sultanýna koþarken görmeliydim
Sýðýnakta örümcek, kapýda güvercini
O bahtiyar haliyle, coþarken görmeliydim
Tüm hicranýn bitiþi, güneþin doðuþunu
Hakkýn bir ümit ile batýlý boðuþunu
Alemlere rahmetin, suçluyu baðýþýný
Taif’teki nur kaný, taþarken görmeliydim.
Onca sebep var iken, gözden akan yaþýna
Umut ile yüz sürüp, Kâbe’nin nur taþýna
Alemlerin yükünü kaldýrýp tek baþýna
Bütün zorluðu yalnýz aþarken görmeliydim
Okurken örselenen,ruhum,kemiðim, etim
Bir peygamber düþünki,hem öksüz hem de yetim
Doðarken ümmetimdi, ölürken de ümmetim
Diyen peygamberi "AH"!! Yaþarken görmeliydim...
AYÞE GÜL YILDIRIM..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe Gül YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.