Say ki tanýmadýk biz senle birbirimizi, say ki, hiç öpmedim yanaðýndaki gamzeden ve say ki hiç ürpermedik el ele dolaþtýðýmýz o çam kokulu ormanýn uðultusunda, aðaca dolanan rüzgarýn sesinden...
Mavi bir düþ, beyaz bir sabah’a uyandýrmadý bizi, öyle say...
Say ki, boncuk boncuk terlerimiz karýþmadý birbirine, Avuç içlerimiz heyecandan ve utanmýþlýðýn verdiði mahcubiyetten terlemiþken, el ele tutuþmadýk say..
Tüm çýplaklýðý, tüm açýklýðý ve tüm doðruluðuyla, duygularýmýzý ve bedenlerimizi birbirimize açmadýk say .
Say ki geceydi ....
Karanlýðýn en koyusunu sýrtýna geçirmiþ bir gece...
Hiçbir ýþýk yok ! Ne bir ay aydýnlýðý nede bir yýldýz parýltýsý, kör,karanlýk bir gece..
Daldýðýn derin uykuda gördüðün saçma sapan bir rüyaydým ... Öyle say beni...
Yok say beni , yok say....
Arif sami iðde
Sosyal Medyada Paylaşın:
Arif sami iğde Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.