Fermanlar yazýp haciz mi koydun.
Bir sefer yanýma gelemez misin.
Ahrazýn birinden bir þey mi duydun.
Rüzgârla kapýmý çalamaz mýsýn.
Ayný renk içinde gölgeli yaþam.
Ne tevazu bilir, ne de ihtiþam.
Dikenin üstümde, bozuldu neþem.
Ýçimden çýkartýp, alamaz mýsýn.
Kardeþin kardeþe küsmesi acý.
Hüzün sirayettir, katýksa sancý.
Erdem kumaþýndan varsa ilacý.
Nefsinden ötede, bulamaz mýsýn.
Patlayan eldeki alkýþa kanma.
Secdeye çöküp de minnetler sunma.
Yansa da ciðerin, kimseye sönme.
Kevgir kaplýlarý sulamaz mýsýn.
Tokmaðý tutanýn davulu olma.
Kadehten kadehe boþalýp dolma.
Birisi’ne yoktan karalar çalma.
Dilin kemiði yok, bilemez misin.
Vakit tamam derse, ecel gülerek.
Gitmem denilir mi, sonu bilerek.
Anla artýk asýl doðum ölerek.
Benimle beraber ölemez misin.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.