Yalandýr derler dünya için Yaþamasý güç olan Bazen de ilk bahar olur Yeþile bezenir,çeþit çeþit çiçekler Kimi zaman Rüzgarýn savuracaðý kadar hafif olursun Götürür seni dönüþü olmayan bilinmezliklere Bu bir feryat dersin kendi kendine Ama her defasýnda kendin duyarsýn Bu olumsuzluklardan arýnmak için Sabah kalkar Huzur içinde türküler, þarkýlar söylersin Haykýrýrsýn sesini avazýn çýktýðý kadar Karþýnda duran bozkýr daðýn eteklerine Kimi zaman kara kaleminden Tane tane mutluluk dökülür Uykusuz gözlerle bozkýrlara bakýp Yüreðine çeþit çeþit renkle nakýþ nakýþ iþlersin Güneþin rengiyle sevgini Umudun mavisiyle süsler Rüzgarlara bakýp bakýp Sevinç pýrýltýlarýný serpersin gözlerinden… Bakir,doðasý kirletilmemiþ Yalanýn, dolanýn uðramadýðý bir yer ararsýn Yüreðinde ki sevgiyi Çiçeklerin renkleriyle bezersin… Evrenin sevgilisi Nisan yaðmurlarýnýn aþký Masumluðun sultaný olursun… Bir veda busesi Deðdimi narin kirpiklerine Uyanýverirsin tüm düþlerden Meltem rüzgarlarý inzivaya çekildiðinde Baharýn rengi sarar ince belini Teninde dans eder sevdanýn bir eli Sularýn üzerine vuran güneþ ýþýklarý Gün aðarmadan kalkar Çiçeklerle koklaþýr Laleleri okþarsýn bozkýr eteklerinde Güneþe gülümseyerek mutlu bir þekilde Mutluluðun peþinde dolaþýr durursun... Her seher vakti uyandýðýnda Bereket tohumlarý ekersin Bozkýr daðlarýn doruklarýna Görünce seni,yeþeren çiçekler halaya durur
Beklemediðin bir anda Karþýna genç bir adam çýkar Þiirler okur ay ýþýðýnda sana Gözlerine bakarak þarkýlar söyler Bozkýrýn eteklerinde sýk sýk buluþursun.. Sevdalanýr,aþkýna yenik düþer Býrakýrsýn kendini kollarýna genç adamýn Düþünmeden, baþlarsýn Rüyalarda, masallarda yaþamaya... Gece gündüz aþkýnýn hayaliyle yaþarsýn Yeryüzüyle, gökyüzünün sevdasý gibi Suyla, çiçeðin aþký gibi Masum ve temiz Her þey mavilere bürünür Pembe düþlerden uyandýðýnda Canýndan bir parça eksilmiþ gibi olur Uðruna her þeyi göze aldýðýn Canýn gibi sevip baðlandýðýn adam Bir anda yüreðinden çýkar gider Kendisini unutmaný ister Oysa ki ayný adam El ele tutuþtuðun anlarda ’’Sen dünyanýn en güzel varlýðýsýn’’ ’’Seni ölümüne seviyorum”diye Mavi gözlerinin içine bakarak Övgüler düþer dudaklarýndan Belki de, ilk kez aðlarsýn sevda uðruna Mavi gözlerden pýnarlar akar Gözlerin o gün ilk kez üzgün bakar bozkýrlara.. Döner umuduyla uçan kuþtan Esen yelden haber beklersin Kalýrsýn yalnýzlýðýn zirvesinde Dalgýn dalgýn bakarsýn bir boþluða Huzurun ile beraber mutluluðun Paramparça olur bir anda Haykýrýrsýn içindeki ateþi bozkýrlara Solmuþ bir hazan yapraðý gibi düþersin Ýçin kanar her baktýðýnda bozkýrýn eteklerine Yaþanmýþlýklar vardýr orada Mavi gözlerinden akan damlalar Süzülerek nehir suyuna karýþýr... Kanadý kýrýlmýþ yavru bir kuþ gibi Uçmak istersin masmavi gökyüzüne Ama uçamaz,düþersin olduðu yere... Ýçinde ki fýrtýna Uzaklara fýrlatýr duygularýný Geride yýkýk bir aþk Karanlýk gecelere asýlý Birkaç tebessüm kalýr yalnýzca Biter umutlarýn günden güne Okyanuslar dökülür her aðladýðýnda gözünden Abislerinde kaybolur umutlarýn Yalan dünyanýn Yalan sevdasý düþer yüreðine Tan kýzýllýðý bozkýrlara vurduðunda Ayrýlýk þarkýsýný söyler dudaklarýn Ölmek istemiþ bazen Yalanlarýn,sahtekarlarýn Acýlarýn var olduðu bir dünyada Artýk yaþamak istemezsin.. Çiçekler ile konuþursun Üzüntülerini haykýrýrsýn daðlara… Bir tek laleler boyun büker durumuna Suskunluðunda saklarlar sýrlarýný Bu yüzdendir ki Bütün lalelerin boynu büküktür… Suskun ve asil dururlar… Çiçekler kokusunu yitirir Bozkýrlar kötülüklere esir düþer... Kayalar aðlamaya baþlar her gece... Ay ve yýldýzlar doðmaz bir daha Her gece rüzgar eser çýðlýk çýðlýða Sevginin,masumluðun timsali olarak Hala onun sevgisi vardýr kalbinde Herkes yok olur bir anda Yalan olur, masal olur Dünya döndükçe de var olan Unutamadýðýn bir sýzý kalýr Yýllar yýlý,içinden atamadýðýn
Yns
Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.