Çürük Duvara Yaslanmışım

Bende isterdim aþk dolu þiirler yazmak
Kalemime bir türlü yazdýramýyorum
Mutluluðun resmini mýsralarla yapmak
Fýrçama figürleri çizdiremiyorm...

Ýsterdim doðadan çiçeklerden bahsetmek
Gül ile bülbülün aþkýndan nasiplenmek
Deniz kenarýnda martý sesi dinlemek
Düþtüðüm cendereden çýkamýyorum...

Hiç durmadan yanýyor baðrýmda bir ateþ
Öyle azgýnki cehennem nârýna eþ
Odunu ihanettir, yakaný da kalleþ
Irmaklar baðlasam da söndüremiyorum...

Bende mutluydum deðiþti kader çizgisi
Kalmadý bende aþk, bitti insan sevgisi
Yüzümde içimdeki kederin sergisi
Sahte gülüþlere sildiremiyorum ...

Bilirim deðmez çektiðim bunca çile
Acýlar depreþiyor, dert geliyor dile
Ne yapsam boþuna neylesem nafile
Zamaný tersine döndüremiyorum...

Çürük bir duvara yaslamýþým sýrtýmý
Kaybettim bir anda sarayýmý tahtýmý
Sýrtýmdan hançerlendim yitirdim aklýmý
Sürünüyorum bir türlü ölemiyorum ...

Erhan DOÐANAY

Sosyal Medyada Paylaşın: