Ölmek İstiyorum da Ölemiyorum
Bir teselli arýyorum gündüz gece
Derdimi kimselere diyemiyorum...
Böylece yaþamak gidiyor gücüme
Ölmek istiyorum da ölemiyorum...
Bir sitem bir feryat dolanýr dilimde
Islak mendillerim çürüdü elimde
En kýzgýn ateþler yanýyor içimde
Sönmek istiyorum da sönemiyorum...
El içinde gülsemde içim aðlýyor
Issýz kaldýkça göz yaþlarým çaðlýyor
Bilmem ki yaþama beni ne baðlýyor
Çözmek istiyorum da çözemiyorum...
Tertemiz geçmiþim günahsýz bir kulum
Yanlýþ yönlere hiç sapmadý ki yolum
Þimdi neden kökünden kýrýldý kolum
Bilmek istiyorum da bilemiyorum...
Ýhaneti içerden gördüm yanarým
Bu iþkence bir rüya olsun umarým
Elim açýp Allah’a gözüm yumarým
Dönmek istiyorum da dönemiyorum...
Bilirim bir teselli kalmadý bana
Ölümü bekleyeceðim yana yana
Bana bu büyük ihaneti yapana
Sövmek istiyorum da sövemiyorum...
Bitirdim dilimde ki bütün sözümü
Yitirdim ruhumu kaybettim özümü
El yüzüne bakamadýðým gözümü
Oymak istiyorum da oyamýyorum...
Ancak içime döker oldum derdimi
Nasýl arasam nasýl bulsam kendimi
Bir kör býçakla parça parça kalbimi
Bölmek istiyorum da bölemiyorum...
Baþým alýp gitsem gurbetten öteye
Çarþý pazar satýlsam dönsem köleye
Koyun kuzu gibi meleye meleye
Bitmek istiyorum da bitemiyorum...
Erhaným ahir ömürde gördün ihanet
Yokmuþ o zalimde yokmuþ ki merhamet
Ecelin yakýndýr biraz daha sabret
Ölmek istiyorum da ölemiyorum...
ERHAN DOÐANAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.