yenik düþüyorum her gece bir sancý ya orta yerinde göðsümün hiç dinmeyen... adýn dilimde düþüyorum karabasan bir düþe ne tutabiliyorum ellerinden ne dokunabiliyorum ucuna kirpiðinin
bir acý gelip duruyor sen yanýna yüreðimin Habil’den kalma... kabil’den kalma bir öfkeyle çaresiz düþüyorum yenik düþüyorum her gece çaresiz bir aþka
FÝRUZEHAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
firuzehan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.