Nedendi o anlamsýz bakýþlarýn, Anlayamadým! Sevginden mi_? Yoksa/ Nefretinden mi_? Söyleyemedin. Hep düþündüm, Ama düþündükçe deryalara daldým o deniz gözlerinde… ============================================== Kýymetini bilemedik, Sevgimi yoksa nefret mi olan hislerimizin. Þimdi senin sevgine/ Nefretle mi yoksa sevgiyle mi baktýðýn gözlerine/ Sesine, kokuna hasretim… Ya sen! Biliyorum ki; Sende arýyorsundur benim gibi seni sevecek birilerini, Yada eksilttiklerine yanýyorsundur gizlice… ================================================ Eksilen deðerlerin hepsi canda ve yürekte kaldý, can! Senden benden ayrý. Bir elmanýn iki yarýsý gibi tamamlayamadýk birbirimizi, Oysa ,oysaki ne kadar çok þey vardý birbirimize çeken bizi. ================================================= Birer mýknatýs parçasý gibiydik aþk kutuplarýmýzda, Iraklaþtýkça birbirini çeken, Yakýnlaþtýkça birbirini iten birer mýknatýs parçasý gibiydik yüreklerimizde. Bu çekim ve itim kuvvetinin çözümü/ Bilimde saklý deðildi ki, Düþündükçe düþündün ve karalar baðladýn yüreklerimize, ================================================== Formülü kalbimizin sesinde yatýyordu, gizlice… Ýbret alýnacakçasýna gösteriyordu bize çözümü hayat, Yardan, yarenden ayrý düþmüþ yüreklerde örnekliyordu, Ama anlamadýn ki can, ne fayda! Ne faydadýr ki dalýnda açmadan solan güle can, Bu saatten sonra/ Sen söyle, Ne fayda! /yar senden ayrý yaralýyým hep gayrý/
REÞÝT ESÝN/ÞANLIURFA Sosyal Medyada Paylaşın:
resit_esin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.