Benim mağrur kalemim

Bu nasýl acýymýþ bilemedim yar.
Seninle bir ömür hayalime eremedim yar.
Sana sarýlmalara hiç doyamadým ki yar.
Ýçerlerim kor oldu da yandý,
Sen bilemedin.
Þu yanýk sesim sýzlandý da durdu,
Sen duyamadýn.
Kalemim hýçkýrýklarla aðladý,
Sen bir türlü hissedemedin.
Gözyaþlarýma boðuldum ikimizin yerine.
Sen sadece sustun.
Sadece sustun yar...

Bilmesin hiç kimse ben niye hastayým.
Kalemime sorsun herkes,
ben neden böyle yastayým.
En derininden ahlar çekiyorsa
benim maðrur kalemim.
Bilesin ki,
benim özlemim sana hediyem olsun yar.
Hediyem olsun.

Ey benim maðrur kalemim.
Dostluklarý yaz, sadýk dostluklarý.
Sadece iyi günde deðil,
dar günde el uzatýp gönül alanlarý yaz.
Uzakta olsada arayýp,
dost selamý alanlarý yaz.
Sevgiyi yaz, Aþký yaz.
Ama gerçek olanlarýný.
Üç beþ günlük deðil,
ömürlük sevdalarý yaz.
Karþýlýksýz aþklarý için,
gül gibi solanlarý yaz.
Ve bir içimlik deðil,
yüreklerde ömürlük olanlarý yaz.

Benim maðrur kalemim.
Neden kaþlarýn çatýk,
yüzün hep asýk.
Neden böylesine yorgun,
canýn böylesine sýkkýn.
Kaç kere sana sitemde bulundum.
Aþký yaz,
Aþký anlat diye.
Ancak o zaman yaralarýný sarar,
melhem olursun kendine.
Aþktýr her derde deva.
Sende biliyorsun.
Benim maðrur kalemim.
Üzme kendini artýk.
Aþka sarýl.
Can olsun kalbine...

Yazan : Recep Hamza
Sosyal Medyada Paylaşın: