aþkla birlikte baþladý savaþým
nefes almayý ,hayal kurmayý, ölmeyi öðrendim
denizler kadar engindi yaralarým
küreksiz sandal gibi devrildim...
ufka doðru açtým ellerimi
sarýlasým geldi benim gibilere
her sarýldýðýmda yandýðýmý hissettim
yanan biri seni ne kadar soðutabilirdi
aþkla baþladý savaþým
duygularýmýn katiliydi
inandýðým tini varlýðým idi
sonu olmayan bir labirentte
kimliðimi kaybettim
aþkla baþladý savaþým
sarýya çalan bir renkti daðlarým
ben hep son baharda aðlardým
aðaçlarla konuþtuðum günden beri
aþkla baþladý savaþým
ne deliyim nede divane
bütün özlemim sevgiliye
savaþlar biter birgün diyerek
kanatlanýp uçtum maviye...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.