bıraktığın yerde değilim
inanmak okadar zorki sevdiðine
inanmak okadar zorki gerçekten gideceðine
rüyamlarýmda baþlayan gerçek aþkýmdýn sen
þimdi sýçrayarak uyanýyorum kabusla biten bir aþkta...
gittin þimdi sen, yoksun sanýrým, bir daha da olmayacaksýn :
bana yine seni beklemek kalacak ,belkide unutmak,silmek
çok kötüyüm anlasana; dudaklarýmda kilitleniyor yazamadýklarým.
anlatamadýklarým; beynimde gizleniyor.
tek gözlerimde kalýyor; hep sakladýklarým,sana anlatamadýklarým.
son mesajýný okuduðumda içimde beni boðan ...
iliklerimde buz gibi donan kaným,kalbime gitmedi...
uzaðýmdaydýn tutamadým elini,gitme diye koþamadým peþinden .
git dedim oysa... seni baþkalarýna armaðan ettim...
seviyorum demek ne kadar kolaymýþ senin için.
ben seni seviyorum dediðimde; inanmak istiyodum sevdiðine
"bu karma karýþýk aþkta, istemiyerek gittim..
seni sevdiðim için ikimizden vazgeçtim...
umarým mutlu olursun !
bütün dileklerin olur.
ben mutluluðu bulursam
söz ilk seninle paylaþacaðým.
bazende böyle satýr aralarýnda kaybolacaðým.
aþk bu iþte: hani "ne "diye sormuþtun.
kavuþursak destan olur demiþtim:(
"olmazsa aþk" olmadý iþte ...
verdiðin çakmak artýk hem beni hemde sigaramý yakýyor.
yok oluyorum günden güne ,inancýmý yitiriyorum.
kayboldum yokluðunda ,dönmeni beklemiyorum.
býraktýðýn yerde deðilim...
seni kalbime gömüyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.