Mevkii makam dardýr Ýnsana!
Yaþadýðýn hayatýn farkýndaysan,
O kârdýr Ýnsana!
Ve her kaosun bir sonu
Vardýr insana!
Amma mezarda
Amma yaþarken...
Hiç birþey sabit deðil, dünyada,
Her þey deðiþken.
Þimdi poyraz esiyor,
Sabah lodos eserken...
Gardýný hiç düþürme,
Kendini deðiþime hazýrla!
Yarýn da farklý olacak...
Belki bu günü beðenmiyorsun ama
Bir de dünü hatýrla!
Duyguseliozan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.