Bir gelsen, bir gelsen! Gökten inen yaðmur gibi, Üzerime insen Islasan, ýslasan, Sýrýlsýklam olsam, Bir gelsen, bir gelsen, Gözlerime mil çekip, Beni kör ederek daðlasan, Bir gelsen, Pencereden içeri girip, Umuda raký içip, Boynuna sarýlsam, Ýçmeden Seninle aðlasam. Bütün komþular baksa... Manyak mý bu adam? diye Bütün dostlarým saçmalasa... Bir gelsen, bir gelsen, Geceyi tam orta yerinden, Ýkiye bölsen! Senin Ugruna ölsem, Sanma ki, Bir hiç uðruna ölmüsüm! Vardir ölüþümün bir sebebi, Sanma ki, bu ölüm, Bir kaç leblebi... En güzel mezesidir, Ev sahibi raký Bir gelsen, ah bir gelsen, Serzeniþlerime kulak verip, Beyoðluna uðrasam! Sonra Limonlu Bahçe’de otursam Bir kadeh, bir kadeh daha, Icip boynuna sarýlarak aðlasam! Gecen ömre inat, Bin yýl daha yasasam!
Senin hasan hüseyin’in – 21.01.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Arslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.