gün uzun güldü; yarýn uzaktan gülecek kokusunu çalan doðunun bir erzincan semahý ile eþsiz veda iliç’ten kalbime doðru yürüyorsun izbe kalbinden beklemek o zaman öte duruyor kýyýsýnda bir gölün kuruyuþunda
adýna bir baðlaç düþtü bölücüdür bütün baðlaçlar sen bilmiyorsun bunu üstelik feri sönsün feri de göçebe gözleri yüzünün
kim isterki kanarken bir yarayý hikayesi eski rahmine düþtüðünden beri kanarken bir yarayý kim öper bu doðumu kim ister adý bile yaralý
adýna bir baðlaç düþtü doðumunla feri de söndü gözlerinin ama yandým feride
Sosyal Medyada Paylaşın:
More. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.