Ýçimdeki ben, sürgün olup da Yollara düþtüðü gün Sensizliði seçtim. Vedaya gerek yok. Yýldýzlarým bana arkadaþ olsun yerer. Giderken masmavi bir buluta rastladým. Bilmezdim buralarýn bu kadar ýssýz olduðunu. Hayallerim ona doðru koþuyor, Ruhum sürgünde. Gel içimdeki ben Tut ellerimden. Bir yolunu buluruz, Üstesinden geliriz bu zorluklarýn. Gel içimdeki ben. Bir gün Biter bu sürgün.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.