VURULAN BEN ÖLEN SEN OLDUN
Yargýsýz infaz edip beni üzdüler,
Bahane edilen ben “silen” sen oldun.
Beni bir vefâsýzdan sayýp küstüler,
Sýrtýndan vurulan ben “ölen” sen oldun..!
Býrakmam diye tuttun iki elimi,
Lâl ettin aðzýmdaki tatlý dilimi,
Aðarttýn saçlarýmý, büktün belimi,
Acýdan bu baðrýmý “delen” sen oldun..!
Aþk’a hürmeti olan kul tuzak kurmaz,
Yâr giderse göðüste kalp bile vurmaz,
Bilirsin ki canandan can uzak durmaz,
Ardýmdan peþim sýra “gelen” sen oldun..!
Kurban olduðun göz’de yok eser fer’den,
Hep bir hayýr aradým gelen her þer’den,
Yine gönlümü aldýn kýrdýðýn yerden,
Son nefeste kadrimi “bilen” sen oldun..!
Seyyal Tanýr / 22.01.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.