HAYATIM YORGUN

Yine yaðmur yaðdý, yine hüzün var.
Sevgiye hasret, yüreðim yorgun.
Ýçim alev alev, aþkta közüm var.
Issýz bir yoldayým, dizlerim yorgun.

Meçhule bakarken, yorgun gözlerim.
Aþka küskün gönül, bitti sözlerim.
Baharý görmedi, kýþa döndü yazlarým.
Damla, damla akan, gözlerim yorgun.

Ellerim bomboþ, titrer sahipsiz.
Her gün þakýyan, dillerim sessiz.
Çorak toprak gibi, kalmýþým gülsüz.
Kalkmýyor biçare, kollarým yorgun.

Kalem anlatamaz, dilim konuþmaz.
Kederle doluyum, yüzümse gülmez.
Teller kýrýk dökük, sazlarým çalmaz.
Ömür sona geldi, hayatým yorgun.



Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın: