Taþý topraðý ya da serçeler ile güvercinleri
ya da insanlarý
sevmek için bahaneler yaratýrým...
Bir adým gelene iki adým gitmeli
ömür mü
zaten bitecek bir gün
yaþadýðýn kadar yetmeli...
Hani diyor ya þair
’’Dünya kimseye kalmaz.’’
kalmaz tabi
satýþa da çýkarsan
beþ kuruþ da verip kimse almaz
ahiret dururken...
Býrakýn yahu þu týrtýlý ezmeyin iþte
kelebek olsun
özgürce uçsun yurdumun daðlarýnda
zaten üç beþ günlük bir ömür
onun ki de bizimki gibi...
Bazen saðlam bir omuz arayýn
hüngür hüngür aðlamaya
bazen çocuklarý güldürün
yerlere yatýrýn zibidileri
atýn tutun bulutlara
yalancýktan havalarda döndürün...
Bahaneler yaratýrým insanlarý sevmek için
siz de yaratýn
dokunun ellerine omuzlarýna
hele de yüreklerine
havadan sudan sohbet açýn
kuþlara yem verin
fazla da düþünmeyin derin derin
kötüleri bile kazanýrýz belki kim bilir
bir kiþiyi kurtarsak ateþin azabýndan
o da bize yeter
dünya zaten yeteri kadar beter...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.