Hayatýn bir döngüsü bu Gül yapraðýný döker topraða Rüzgar savurur bir köþeye Ne kadar heybetli olsa da Çýnar aðacýnýn dalý kýrýlýr,kurur Hüzün düþünce içine, Duygu yüklenir yüreðine Kirpikler ýslanýr yaþ olur Bulut aðlar yaðmur döker topraða
Olmadýk bir iþ,garip,tuhaf Gün,hafta,ay,koca bir yýl geçti Dört mevsim dökemedi Tenime senin ter damlalarýný Senden öncesi,senden sonrasý Senden uzak,senden habersiz Seni yaþarken ben BÝR gün ecel çalacak kapýmý Ýþte o vakit Ne,gül yaprak savursun topraða Ne kirpikler çimene çiy döksün Ne de sen Dökme gözyaþlarýný topraðýma Yazýk olur,kirlenir ellerin,üzülürsün
Zaman doluyor,vakit geliyor Sen ister su dök topraðýma,ister git Görmemek için gidiþini Gözlerimi de alýyorum yanýma Artýk,zerre kadar toz bile deðilim Ýstemesem de,çekip gitmesini bilenim Yns
Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.