Allaha þükür saðlýðým iyi Tek bir rahatsýzlýðým var O da Unutulmak
Hele Tanýdýðýn birileri tarafýndan unutulmaksa Çok derin yara býrakýyor insanda
Ben de unutulmuþum çocukken Bir cami avlusunda bulmuþlar beni Unutanlarý tanýyorum Sonradan buldum garibanlarý Yedi çocuk içinde Onlar da kendilerini unutmuþlar
Bense onlarý ara sýra unutabiliyordum Unutmak zorunda kalýyordum
Yýllar sonra Ayný mahalleye taþýndým bilerek Uzaktan seyrediyorum beni unutanlarý Dayanmasý çok zor Bugün yarýn kapýlarýný çalacaðým gibi Ben geldim deyeceðim Ben Ben Ben avludaki çocuk
Kapýnýz çalýnýrsa Dostça açmaya çalýþýn Gülümseyiniz Belki de Avluda unutulan kardeþiniz Ya da Çocuðunuz gelmiþtir Kim bilir...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.