Bir Gün Ararsan Beni
Sana yeni topraklar býraksam
Mesela gitsem çok uzak yýldýzlara uyusam
Bir ay býraksam gecenin en karanlýðýna
Ýçinde resmim, ellerim ve gözlerim olsa
Iþýðýnda parlayan anýlarý canlandýrsak
Bir köþede unutsak kýrgýnlýðýmýzý
Sadece düþünsek, düþlesek çok uzaklardan
Sen mavinin, ben de senin mesela
Bir fotoðrafýný çeksek mutluluðun
Yudumlasak kahvemizi þehrin en güzel yerinde
Falýnda gözlerimiz karþý karþýya
Sen sessizce bakýyorsun ben aþkla
Bir doluya yakalanýyoruz ansýzýn
Hava soðuyor üþüyoruz düþünüyoruz gibi
Bir dað evine sýðýnýyoruz
Gökyüzü gülüyor gülümsüyor halimize
Bir odun atýyoruz ki þöminenin kalbine
Yanýyor ateþimiz buram buram kokun içinde
Düþünsene hüzün nasýl kýskanýyor þimdi
Acýlar da tutuþuyor gülen gözlerimizde
Külleniyor mazi, dað gibi yükseliyor
Örtüyoruz üzerini sessizce, susuyor
Ne varsa aðladýðýmýz bir bir yoruluyor
Ýleri dünya yeni bir mevsime kavuþuyor
Ve sen güneþ oluyorsun artýk ben ise gece
Sabah oluyor gözlerimi aydýnlatýyorsun
Bir demlik çay var kömür ateþinde
Bir bardak içer miydin kalbimle?
Kýrýp döktük nedense tüm gerçekleri
Bir gün ararsan beni bir düþ kur
Hayallerinde kalacak kadar olduysam
Ýçinde bir yerde saklanmýþým demektir
Düþlerin hissettirdiði gerçeklerin
Ta kendisiyim bilesin.
.
Mert Zafer Cansever