Geçmiþe Selam Söyle
Kar ve çamur biraz da yaðmur
Biraz da gökyüzü kýzgýnlýðý
Dünün bugünün ve yarýnýn hatýrýna
Belirsiz ay ve yýllarýyla
Biraz hatýrlar oldum seni.
Biz yitirdik þansýmýzý o gün
Belki hepsi boþ zamanýn hoþ kýrýntýsý
Mavi sabahlarýn parçalý bulutlarýydýk
Bir güzel yaðmur yaðdý üzerimize
Oraya buraya kaçýþtýk anlamsýz iþte
Ayrý köþelerden bakýþtýk seninle
Dur durak bilmeyen saatlerin savaþýnda
Bir gün bile deðildik birbirimizle
Geceyi giyindik alaca karanlýkta
Sýk sýk durulur dalgalanýrdýk arada
Yýkýlýrdý daðlar çökerdik eteklerine
Yarýna susup dünü konuþtuk, yorulduk
Biz aslýnda o gün hiç yoktuk.
Git demedim kalacaðýn yoktu zaten
Bilindik sözlerle avutmak imkansýzdý
Kýrýk pirinçlerin iri taneleri gibi
Düþüverdik ansýzýn kýsýk ateþlere
Yandýk mý yanýldýk mý hiç bilmiyorum
Sen yýkýldýk san ben yakýldýk
Ne hacet ki soðutmaya þimdi
Ne gerek yeni binalar yapmaya
Buzdan heykeller býraktýk meydana.
Gün her sabah yenilerken kendini
Geceyi býraktý baygýn yýldýzlara
Sen ýþýðýný söndürürken gözlerimin
Doðan her güneþ doðudan battý
Sen günü gün ederken bir zamanlar
Ben geceyi evimden saydým hep
Sen güneþe karþý uyurken o gün
Ben yýldýzlarla uyandým.
Ne olurdu yani þimdi
En fazla býrakýrdým kendimi
Þöyle derin bir uçurumdan aþaðýya
Ölmesi gömülmesi ayrý bir þey de
Mesele seninle ayný çukura düþmekte
Yeniden geri ölmekti hadise.
Acýnda þehitliðe ermiþim gibi
Öyle derin bakma gözlerime
Ben hiç cenneti özlemedim ki
Hiç o kadar kalmadým içinde
Güneþ her mevsim açar elbette
Yaz dediðin nedir ki
O da üþütür günü geldiðinde
Biraz beyazlayan düþlerimde
Sadece biraz kar yaðdý üzerime
Yanýlýp aldandým çok þey anladým
Sadece biraz kendimi tanýdým
Gözyaþlarýmý tanýdým sessizce
Seninleyim diyenler oldu öncesinde
Geçmiþe biraz selam söyle
Bir kaç kuruþ borç vardi hani
Tüm iyi niyetlerin sahteliðinde
Tüm alacaðýndan vazgeçti de.
.
Mert Zafer Cansever