Badem

Rüzgarda, dallarý kýrýlmýþ,
badem aðacý gibiyim.
Kýrýk dökük...
Çiçeklerim darbe almýþ,
hoyrat, huysuz rüzgarda..
Dökülmüþ, yerlere düþmüþ...
Bu yýl,
verim yok ben de...
Kusurumu baðýþla çocuk!!!
Bu yýl
bademsiz geçecek baharýn.
Tuza banýp banýp,
kütür kütür ezerek diþlerinle,
yiyemeyeceksin beni.
Bu yýl,
verim yok ben de!
Sana,
aþkla baðlanamadý gövdem.
Tutunamadý sana,
ana dallarým.
Vurgun güçlüydü,
dallarým cýlýz....
Nasýl aðladým bir bilsen,
Çiçeklerim benden düþerken yere...
Sanki,
gelin çýkýyorlardý,
baba evinden...
gidiyorlardý...
koca evinin bilinmezliðine.
Aðlaya aðlaya,
Aðlaþa aðlaþa,
Düþtüler yere...


Sosyal Medyada Paylaşın: