Aldanma gülüþüme, kan aðlýyor içerim, Sular çekilse bile, geride mil kalýyor. Kabahatim yok deðil, ektiðimi biçerim, Her yangýndan geriye birazda kül kalýyor.
Deli, dolu çaðýmda kapýlmýþým yeline, Toyluðumu görünce fýrsat geçti eline, Ýfþa ettin aþkýmý, düþtüm âlem diline, Piþmanlýktan geriye bükülmüþ bel kalýyor.
Yitirdiðim ne varsa, bulduðumu sanmýþým, Düþmüþüm ocaðýna; cayýr, cayýr yanmýþým, Diþlerimi sýkarak, yine de dayanmýþým, Yaðmurlar kesilince, kupkuru çöl kalýyor.
Seni gördüðüm ilk gün, sanýrsýn daha dündü, Yapraklar sararýrken, mevsim hazana döndü, Bað bozumu baþladý, güneþin feri söndü, Yazýn sonuna doðru kurumuþ gül kalýyor.
Getirmek mümkün deðil geçip giden zamaný, Rüzgâr öyle esti ki; kalktý daðýn dumaný, Bir sessizlik kapladý rýhtýmý ve limaný, Göçmen kuþlar gidince, ýssýz bir göl kalýyor.
Duvardaki resmine uzun, uzun bakarken, Süzülen gözyaþlarým ýlýk, ýlýk akarken, Maziyi hatýrlayýp, dertli türkü yakarken, Baðlamanýn üstünde kýrýk bir tel kalýyor.
Sabri Koca
tebrik ve teþekkürlerimle.....
Umut dolu kalbimle, sarýldýkça savruldum Hangi dala tutunsam, yüzükoyun devrildim Hayatý güze saldým, için için kavruldum Her çökelti sonucu biraz tortul kalýyor................Kardelen-1
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.