Kul Hakkı
KUL HAKKI
Mevla’m insaný, ne güzel yaratmýþ
Kendisinden ona, çok þeyi katmýþ
Akýl vermiþ, kaderiyle donatmýþ
Kul hakký yiyene, acýyorum ben
Her insanýn elbet, bir rýzký vardýr
Haksýz yere yersen, bil ki zarardýr
Alýn teri yersen, her þey helaldir
Kul hakký yiyene, acýyorum ben
Helal kazananlar, huzurlu yatar
Kimi kazancýna, haramý katar
Kimi hep kazanýr, kimisi batar
Kul hakký yiyene, acýyorum ben
Her insan yolunu, kendisi seçer
Doðruluðun yolu, yürekten geçer
Bilki her insan, ektiðini biçer
Kul hakký yiyene, acýyorum ben
Yaþadýðýmýz bu dünya, bir handýr
Dünyadaki sevap, ahrette kardýr
Kul hakký yiyenin, iþi çok zordur
Kul hakký yiyene, acýyorum ben
Elde bir þey varsa, ver bize derler
Sana bana vermez, dünyayý yerler
Kezzap ile çýkmaz, eldeki kirler
Kul hakký yiyene, acýyorum ben
Milleti düþünmez, kendine bakar
Haline hiç bakmaz, var ise çýkar
Dokunursan ona, dünyayý yýkar
Kul hakký yiyene, acýyorum ben
Yalan dolanla, gözünü boyarlar
Zenginsen, adam yerine koyarlar
Hakkýný yerler, malýný soyarlar
Kul hakký yiyene, acýyorum ben
Kul hakkýný yiyip, hiçe sayarlar
Midayet’im sanma, seni duyarlar
Dünyayý yeseler, ancak doyarlar
Kul hakký yiyene, acýyorum ben
(0651) Kasým 2003
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.