Asla Sensiz
ASLA SENSÝZ
Ýlk gördüðüm o gün, kalpten vuruldum
Coþkun sel gibiydim, görüp duruldum
Peþinden koþmaktan, artýk yoruldum
Git diyorsun, gidemem asla sensiz
Sordum demiyorsun, niye bu yaþlar
Gözlerin sürmeli, kalemdir kaþlar
Kalbimdeki bu aþk, o günden baþlar
Git diyorsun, gidemem asla sensiz
Tek sendin kuþ gibi, gönlüme konan
Gönül bahçesinden, gülleri sunan
Yýllardýr tek sensin, kalbimde duran
Git diyorsun, gidemem asla sensiz
Gel artýk sen bana, caným vereyim
Yanýmda dur da murada ereðim
Seni her zaman, yanýmda göreyim
Git diyorsun, gidemem asla sensiz
(0335) Ekim 1994
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.