İstikbal'in Işığında İstiklal
Ey Ýstiklal ýþýðý altýnda toplanan binlerce pervane,
Bedenlerimiz ve ruhlarýmýz toplanacaktýr ; Ýstikbalin vadettiði gölgede.
Hani dört yana saklanmýþ ya düþman batýdan doðuya,
Anadolu’nun baðrýnda bir hain zulasýnda.
Bulunurlar elbet þafaklardan sabahlara birer birer,
Bu kutlu davada herkes olmuþ cengaver.
Uzanmýþ þehadet þerbetine elleri,
Tehaþþüdler altýnda erkeðinden kadýnýna, yaþlýsýndan gencine erlerin.
Ýstiklal Ýstiklal !
Zaferinle kutsadýðýn gün hilalime diz çökeceðim,
Bu kutlu ülküde vatanýmý namus bileceðim.
Ýstiklal Ýstiklal !
Bir karýþ topraðýmý hainlere elletmeyeceðim,
Ve yalnýzca senin sarhoþluðunla öleceðim !
Ýstiklal uðrunda, peygamber ocaðýnda Mehmetçikler,
Sað iken erler , vurulunca þehitler.
Teslim etmediler yurdumu iþgal eden zalimlere,
O zalimler ki Yunanýndan Ýngilizine , Fransýzýndan Ermenisine.
Ýstiklalimi elimden almaya çalýþan alçak soysuzlar,
Benim doðduðum yurtta, benim topraðýmda.
Kaybedersem nasýl bakarým analarýn suratýna ?
Haine yenilmiþliðin utancýyla.
Bir ölüp bin doðan þanlý erler dikti sancaðýný,
Vatan !
Kanlarýnýn allýðýyla,
Alýnlarýnýn akýyla.
On üçünden otuzuna gencecik erler,
Sahip çýktýlar kutsal emanetine.
Türk ölür de esir olmaz ey soysuz düþman !
Irkýma yazýlmýþ taa ezelden ebede destan.
Akif’in destanýndan Ýstiklale döktük kan,
Verilmedi verilmeyecek bu cennet vatan !
Bu ne tufandýr, bu ne vahþet..
Türk yurdunda hayasýz dehþet !
TÜRK !
Kulak ver Akif’in sözlerine,
“Irkýmýzdýr çiðnenen ,
Evladýmýzdýr doðranan ,
Hey sýkýlmaz !
Aðlamazsan bari gülmekten utan.”
Ey Türk ! Özüne dön ,
Sen dönmezsen özüne , sahip çýkmazsan vatanýna
“Sahipsiz vatanýn batmasý haktýr ,
Sen sahip çýkarsan bu vatan batmayacaktýr.”
Diyen Mehmet Akif’e kulak ver !
Bizde yiðitler can verince olur þehit,
Sizde hayattayken kalleþ , ölünce birer leþ.
Kalleþlerin arasýnda ölüp ölüp dirilen erler,
Dirilen erlerde bu ne aþk, bu ne korkutucu iman !
Her defasýnda korkusuzca düþmana saldýrmak,
Her adýmda þehitlik mertebesine yýðýlmak…
Her þey bayrak uðruna ki,
Bayrak Ýstiklalin direði.
O Ýstiklal ki,
Uðradýðý her yere bayraðýmýzý dikecektir.
VATAN , VATAN !
Uðruna binlerce can feda.
Al canlarýmýzý da ,
Bu kahramanlarýný bas baðrýna
Sakla kefensiz gömülenleri topraðýnda.
Fatih’ten beri vadedildi müjde
Asým’ýn nesli bunun için kutlu mücadelede
“Asým’ýn nesli diyordum ya…
Nesilmiþ gerçek : Ýste çiðnetmedi namusunu , çiðnetmeyecek.”
Diyor ya Akif , Bak iþte !
Ýstiklal uðruna ölüp de Ýstiklal Marþý’nda anýlan nesil bu
Ey Ýstiklal kahramanlarý,
Bugün bayraðýn altýnda hazýr ol da anarken sizleri,
Gözlerimiz dolarak hatýrlayacaðýz yiðitliklerinizi...
Bu bayrak !
Yükseldikçe yükseldi hududu olmayan arþa,
Ýnmez arþtan aþaðýsýna.
Bir milletin omuzlarýnda atadan kalan sancak,
Dikilecektir elbet Türk’ün ayak bastýðý topraða.
Adýna yazýlmýþ bir ömürlük “ ÝSTÝKLAL” için marþ,
Sen ki ÝSTÝKLALÝM,
Sensiz olmaz ÝSTÝKBALÝM !
Sosyal Medyada Paylaşın:
celiskilikotusiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.