RUH VE BUNALIM

Bir baþka bahara ertelediniz yine gülüþlerimi
Ýsyana hiç kala içimdeki meleði açýða aldým
Þimdi þeytanla nü resimler çiziyoruz
Toplum ahlakýna aykýrý ve on sekiz yaþ altýna sakýncalýyým.
Biliniz ki ben istemedim
Ýnsancýl yanlarýmý
Döndüðüm her virajda, gördüðüm her zemheride
Daraðaçlarýna düþükler misali meze etmeyi.
Her aðlayýþ her baðýrýþ boþ bir umut bekleyiþi.
Ben eski beni özlemekten biçare
Mazinin önünde erketedeyim.
Korksun dünya benden
Sevilene dek
Böyle umarsýz
Böyle hayasýz
Böyle kuralsýz
Yürürlükteyim...
Benim adým nefret!....

Hep sevil(þ)mek istediðinizde geldiniz bana
Sevmek aklýnýza bile gelmedi
Ben artýk tüm siperlerimi yýktým
Böyle bilinsin pervasýzlýðým
Bir köþede vurup düþürdüðünüz çýrpýnýþlarým
Kendini öldürmekten yargýlanýyor.
Son sözümdür...
Kazýyýn aklýnýza
Ey yalan oklarýný sýrtýma saplayýp kaçan eroslar
Artýk en aciz yanýmý fesuphanallahlarýmla gömdüm
Sessiz selasýz.
Nefrettir benim tanrým
Ve dünyanýn yüzsüz yerinde mabed aramaktayým.
Benim adým kin!....

Ve bana hiçbir tabir caiz deðildir.

Eþantiyon verdiniz bana bu cehennemi....

Ayþe Elif OKUR

Sosyal Medyada Paylaşın: