Kar yaðýyor sokakta ve sen varsýn hayalde
Elinde bir bardak çay, pencere önündesin
Kulaklarým çýnladý, Soner dedin herhalde
Sen bu aþýk adamýn dün ve bugünündesin
Kar yaðýyor sokakta, gözlerimde tebessüm
Sen de benim gibisin, huzur var özümüzde
Köy evi, yanan soba, üzerinde bir güðüm...
Üçünden baþka bir þey olmadý gözümüzde
Bahçesinde bir köpek havlasýn saða sola
Kuyruðunu sallasýn, bizi her gördüðünde
Karlar yaðsýn çatýya, bahçeye giden yola
Sen ve beni bulsun aþk izleri sürdüðünde
Ýþte, hepsi bu kadar, hayalimdeki þeyler
Huzur ve kanaattir, mutluluðun formülü
Aceleci deðilim aþk neylerse güzel eyler
Hiç sever miydi bülbül diken dolu bir gülü?
Semazen gibi açtým, kollarýmý sokakta
Yanýna geliyorum, kar gibi döne döne
Seni çok seviyorum sözüne buse nokta
Onu yanaklarýma, belki koyarsýn gene