Kimse uðramasýn isterse Bu kentde Aciz kalýp yenildiðim ayrýlýðýn derdiyle Boðuþurken ben, Kalmýþsam yanlýz baþýma bu semtde Hiç bir ayrýlýk bitiremez seni bedenimde Ümitle beklerim gülümseyen gözlerini Emin ol ömrüm tükense de Kimse çalmasa da kapýmý Bu kentde Içerim sevgini korniþon ve saký leblebisiyle Filetolarý ringa balýðý ve fümesiyle Bir de acýlarým kalýr anýlarla geriye Göz kapaklarým yumulur aðlarken içine Ve dökülür her damla senin için sevgile Bu kentde Geceleri parlayan mah-ý taban güzelliðiyle Aþýklarýn gönlü gibi gelirip Peþin sýra sürüne sürüne Kendime bile yabancýlaþýrým Ve olurum bir mesture ... Bu kentde Iþýðý sönük sokaklarý mesken ederim Ýçinde yürüdüðüm zamanýn acý sesiyle El emür fevkal edebimle!
H. Hüseyin Arslan - 16.01.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Arslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.