İÇİMDEKİ HAZAN

Yýl iki bin yirmi bir, bir de hazan
Hava yarý kapalý, yarý güneþli þimdi.
Bulutlu bir ayrýlýk akþamý
Ýçim acýlarla içim çok karanlýk.
Ve, sessiz sedasýz aðlaþan hatýralarla...
Ben neyleyim gülüm, neyleyim
Mevsimlerden Sonbahar.

Her ayrýlýk yýkmazdý, dayandý yürek
Ama
Bu ayrýlýða söyle, var mý bir çare.
Kaybettim günden güne, içimdeki savaþý
Soldular hazan gibi...
Yemyeþil umutlarým, hep birer birer.
Ayrýlýðýn derdi acý gülüm
Gözlerim yaþlý,ayrýlýk tuzak
Günler ay, aylar bir asýr oldu.

Yýl ikibin yirmi bir, bir de hazan
Bulutlu bir güz akþamý
Þiirlerimi yalnýzlýklar doldurdu
El ele, göz göze , biz bize deðildik artýk
Sönüp giden ufuklardaki güneþlerde
Susturamadýðým özlem þarkýlarý var
Issýz çöllerde susuzluðum kanar.
Ben neyleyim artýk, neyleyim ki gülüm
Mevsimler hepsi, hepsi Sonbahar.

Aygün Deniz 16.01.2021

Sosyal Medyada Paylaşın: