Gel, sevdalarý yarýþalým!
Gönül-ölçer kayýdýnda,
Gönül-biçer bayýrýnda!
Alýþtýrýp, kapýþalým…
Gönül-döver ayýbýnda,
Aymazlýðýn ayýrdýnda!
Sevdalarý yarýþalým, gel!
Günaþýrý, gýyabýnda…
-Þiir icabý; mahsusçuktan…-
“Hangimizin sevdasý;
Hangimizinkini över?”
-Efendim…?
“Mecazen evet, dedim/derim!”
“Ya,Hangimizin sevdasý;
Hangimizinkini öper?”
-Efendim…?
“Biraz sýkar, dedim/derim!”
-Þiir icabý (caným); mahsusçuktan…-
“Hangimizin sevdasý;
Hangimizinkini ölçer?”
-Ne dersin?
“Benimki her kere, dedim/derim!”
“Ya,Hangimizin sevdasý;
Hangimizinkini biçer?”
-Ne dedin?
“Lazer silahým var, dedim/uy!”
“Peki,Hangimizin sevdasý;
Hangimizinkini döver?”
-N’edersin?
“Ben ne güne duruyorum, dedim/duy!”
-Biz karýþmasak…!
-Zaten, biz karýþtýk,dedim/duyun!
“Diyebilsek keþke, bir diyebilsek;
Þiir icabý(caným); mahsusçuktan…”
Þiir icabý…!
Þiir,
Mahsusçuktan!
Karýþmasak!!!
Müjdat Eraslan.