Dünyayý sererdim ayaklarýna, papatyalardan taç yapardým baþýna, prensesim olurdun. Keþkelerden þiirler yazmazdým, sayfalar dolusu. Rüyalarýmda býrakmazdým, seni tek baþýna.
Kapatmazdým defterimi. Kýrmazdým kalemimi, Yazmazdým kendi hükmümü, bu aþk bitti diye Öksüz kalmazdý yarýnlara, Sevda Çiçeði. Bir daha açmamak üzere. Yummazdým göz kapaklarýmý. Bir kerecik seni seviyorum deseydin.
(Umutlarýn bittiði yerde, Sevda Çiçekleri çabuk solarmýþ bir tanem)
10-12-2005-Cumartesi Tuðrul Ahmet Pekel ____________________________________________
Yýllar sonra bu þiiri tekrar okurken gözlerimden Yaðmur misali dökülmezdi gözyaþlarým Ah demezdim ah be Sevda çiçeðim. Umutlar tükenmemeli can bedenden çýkmadýkça.
12.08.2014/ Salý Tuðrul Ahmet Pekel Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.