Dün gece sen düþtün aklýma. Yokluðunun en koyu tonlarýnda. Ýçim sýzladý, acýdým ikimize. Kýzmak gelmedi içimden, býrakýp gidiþine. Sadece bir kaç resim kaldý, Elimde senden bana hatýra.
Biri siyah beyaz diðerleri renkli. Siyah beyaz bendim, ötekiler ise sen. Uyku yok bu gece, göz kapaklarým nöbette. Bu gece yine baþ baþayýz, resimlerin ve o güzel gülüþünle. Þu ikisini ayýrdým bir kenara, seninle tanýþtýðýmýz o þaþkýn halinde. Saf ve masum duruyorsun. Yalansýz dolansýz.
Beþ, altý resmin var ki verdiðin poz, Bir meydan okuma var oturuþlarýnda ve Bakýþlarýnda. Verdiðin pozlar biraz ukalaca. Sýra geldi kalan son resme, bunun yeri apayrý, Bir baþka bakarým renkli de de olsa. Benim için siyah beyaz resme.
______________________ Önce Ýzmir, Sonra Beykoz, Þimdi Sultanbeyli, Yarýn nerede olursan ol, gerçek yerin kalbimde.
24-02-2009-Salý Tuðrul Ahmet Pekel
Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.