Zulmü Duyurmaktan Aciz İnsanlık
Saðýlmaktan dönmüþ saðmal ineðe,
Zulmü duyurmaktan aciz insanlýk.
Hep ’eyvallah’ demiþ çekmiþ sineye,
Zulmü duyurmaktan aciz insanlýk.
Adalet çok uzak hep Kaf Daðýnda,
Eþitlik can vermiþ zulmün aðýnda,
Sömürüye suskun, bilim çaðýnda,
Zulmü duyurmaktan aciz insanlýk.
Dört Nemrut elinde, tarttýlar bozuk,
Her güçlü, güçsüze atmakta kazýk,
Dünya cehennemi olmuþken yazýk,
Zulmü duyurmaktan aciz insanlýk.
Hak, hukuka Allah Rahmet eylesin,
Taþ mý kaya mýsýn neden böylesin,
Nasýl durdurulacak bilen söylesin,
Zulmü duyurmaktan aciz insanlýk.
Görme duyma bilme kaygýsýz davran,
Açlýk, susuzluða dönsün hep devran,
Çölleþmiþ kalbiyle herkes bir savran,
Zulmü duyurmaktan aciz insanlýk...
Özcan ÝÞLER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.