Dünyanýn cazibesi nefsimi oyalarken, Bataktan kurtulmanýn zorluðunu anladým. Seneler seneleri durmadan kovalarken, Geri kalan ömrümün darlýðýný anladým.
Adým dahi olmadý hayrýn girizgâhýnda, Gençliðim heba oldu þu dünya tezgâhýnda, Kurtulmak kolay deðil mazlumlarýn ahýnda, Güvendiðim gözümün, körlüðünü anladým.
Bana hitap edilmiþ; ben kulak vermemiþim, Yazýklar olsun bana, doðruyu görmemiþim, Rabbim kapýlar açmýþ, ben ise girmemiþim, Rabbimin nimetinin gürlüðünü anladým.
Meralarda dolaþan koyunum yok, kuzum yok, Rabbim vermezse eðer, bir atýmlýk tuzum yok, Ýnsan kendini tanýr, baþkasýna lüzum yok, Ne kadar acizmiþim; varlýðýný anladým.
Kimse bilmese bile, sana ayan suçlarým, Harama dokundukça yandý parmak uçlarým, Simsiyah kalýr sandým baþýmdaki saçlarým, Þakaklarýma düþen kýrlýðýný anladým.
Malým, mülküm ortada; hakký olanlar alsýn, Ýsterim ki geriye sadece bir AF kalsýn, Uykudan uyanmýþým, istemem kimse dalsýn, Tefrikayý görünce; birliðini anladým.
Sabri Koca
*tefrika: nifak, ayrýlýk, ikilik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.