Veda Zamanı.

Gidersen duygular hep yoksul kalýr
Sevdalým gecede, ay dedi gitti.
Dedim, gönlümde aþk yaþamaz ölür
Gönlümü gönlünde, say dedi gitti..

Bazen aklibastan mintan biçerdik
Halklarla türküler söyler geçerdik
Dedim, hani gelsen aþký içerdik
Son deminde gayrý, çay dedi gitti..

Kansermiþ doktorun koyduðu taný
Zemheri ayýnda yakar aþk teni
Dedim, sensizlikle üþütme beni
Hasret sana düþen, pay dedi gitti..

Ey sevdalý düþtüm sensiz darlýða
Göðüs gerdim sensiz bütün zorluða
Dedi, hasrettin ya sen özgürlüðe
Þimdi düþlerinde doy, dedi gitti..

Dizler yol tutmuyor yüreðimde kor
Sana gelen yollar hayli çetin zor
Dedim’ki, Vurguni, Ozan ölüyor;
Sevdaný topraða, yay dedi gitti...

,****** Ozan Vurguni.
Hayat bazen dibi delik bir kova gibidir, sular sýzarak tükenirken biz kendi kovamýzýn boþaldýðýný göremeyiz,
ve her zaman baþkalarýnýn eksilen kovalarýnda su tutmaya çalýþýrýz’ki
herkes saðlýklý özgür yaþasýn.
Sonra bakarýz ki kendi kovamýzda hayata tutunacak su kalmamýþ köklerimiz telaþ içinde ama tekrarý yokdur can suyunun..

Abdullah Oral..
Sosyal Medyada Paylaşın: