-İnan ki…

senin veya benim hiç fark etmez
olgumuz bu yaþandýkça demleniyor
þimdi bir düþün rollerini
veya nasýl nerede durduðunu
sen iyi biliyorsun
nefsinin eþtiði kuyunun neresinde olduðunu

kör gözle saðýr kulaklý
þapþal bir izan içindeyken
ölüp ölüþte de dirileceðini

ne bir kiþiliðin var olacak
ne bir haným efendiliðin kalacak
ne de bir sevgi ve saygý damlayacak
bir el iþareti ile susturulacaksýn

karným tok gayri
cilvende ki o þuh kývýrmalara
ve o göz yaþlarýnda ki timsahlara
yaðmur olsan yaðsan sokaðýma
yine de ben bereket duasýna çýkarým
bana en büyük mükafat yokluðun
ve yakamdan düþmüþ olan boþluðun

þirklerin
imansýz vücutlarýn çok ötesinde duruyorum
günahlarýný bindir gitsin sýrtýna
ihlas’ sýz izansýz hiç bir olguyu
kabullene bilmem hiç mümkün deðil

tüm has ulviyeti yok sayan
tüm deðerleri yýkan
ve bütün legalleri ters yüz eden
o fosforlu ýþýklarýn altýnda pinekleyemem
aklýnýn o kangren tarafýna da kanamam

kaldýrýmlar eskidi sen hala tepinmektesin
ayaküstü koklaþan o mahlukatlar gibi
sadece kendini kandýrýr tutumlarýn
sakýn ha çirkefine bulaþtýrmaya kalkma beni
gün ve zamanýn keþke bilsen kýymetini

kaybettim ya yok hükmündedir nefsim
inan ki
içime bol bol çýkýp da giriyor nefesim…


(14.01.2021) AZAP.. (Kadri Atmaca)





Sosyal Medyada Paylaşın: