MAVERAYA GÖÇ

Gönüller duaya, eller duaya
Þifa bulsun ya Rab yanýk yürekler,
Bu insanlýk ibret almaz mý daha,
Bir Mevlaya muhtaç bütün yürekler...

Sendedir kurtuluþ, sendedir çare,
Sensiz bu gönüller hep pare pare,
Yanacak sevgisiz yürekler nare,
Vuslatýn önünde kim neyi bekler...

Geceden gündüzü çýkartan Mevlam
Seni seven yürek çekmez keder gam
Ömrü müddet dolar bu vakit tamam,
Solar ömürdeki nazlý çiçekler...

Gör zalim zulmüyle olur mu abad,
Ne yardým gelecek ne de bir imdad,
Yeþermez gönülde bir kanlý inad,
Maveraya üçar can kelebekler...

Ne kadar saltanat zulüm sürsede,
Evinde tükenmez nimet görsede,
Bütün kazancýný hayra versede,
Cepsiz bir kefenle çekilecekler...

Ayaksýz tahta at alacak seni,
Giyeceksin elbet beyaz kefeni,
Doðru tartmayanlar tartý, kefeyi
Sýratýn önünde bükülecekler...

Nedir bu kibir ,nedir asalet,
Dünya hýrsýmý kanlý esaret,
Hani hünkarlar dönde bir seyret,
Yakasýz gönleði hep giyecekler...

14 Mayýs 2016
Musa DOÐRUER ( Teslimi)


Sosyal Medyada Paylaşın: