kar 2
KAR 2
Bugün yaðýyor mevsimin ilk karý.
Binlerce milyonlarca kar taneleri.
Her birinde gizli
Vatandaþlarýn dertleri.
Suskun ve çaresiz çehreler
ve soðuk beyaz bir örtü
Ölüm sessizliðinde...
Her tanesi vurdukça cama,
Aklým gelir baþýma.
Beyaza bürünür her yaným.
Siyah saçlarým,
Moral verir beyaz saçlarýma.
Efkarlanýrým.
Hiç söylenmemiþ türküler gelir aklýma.
Bütün benliðimde hissederim
Garip yalnýzlýðýmý…
Topraðým berekete hazýrlar kendini.
Sevinir, çoþar, þarký söyler neþeyle.
Beyaz gelinlik giymiþ aðaçlarýn,
Esen rüzgarlarla birlikte halay çekiþlerini görünce
Deli olurum.
Düðünün, toyum, zeybeðim, horonum
Birde o kanýmý kaynatan kemence.
Altýnda yatan binlerce þehidin,
Üstüne örttüðü beyaz kefeni hatýrlayýnca.
Palmiye daðlarýnda atan yüreklerin atýþlarý
Vurur baðrýma.
Karlar yaðsýn üstümüze!
Gökyüzünün bütün karlarý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.