SAVURDUM KÜLÜMÜ
Yine bu akþam bir mektup aldým
ucu yanýk
satýrlarý sen kokan
ve penceremden sensizliðe sýzan bir çigan
duydum namahreme öptürmüþsün dudaðýný
sensizliðe haykýran taþ duvarlar bile utancýndan buz kesmiþ
vallahi içimi yaktý kýzlar manastýrýnýn karanlýk yüzü
gölgeledi tüm i mgelerimi
oysa ben uykuyu kirpiðimden asýp
bu gece de katili olmuþtum sensizliðin
geleceðini yazmýþsýn
kim bilir belki bir kuþluk vakti
hani kaç gece geçti
yoruldum beklemekten
çaðýrýr kirpiklerim ferfecir vakti ölüm uykusuna
içtimaya geçti aþk’ý anan bütün harfler
imam son duasýný okudu
bilesin
mansur gibi beni de yaktýlar aþka
ve külümü savurdular dicle sularýna
sana sunacak bir naaþ bile kalmadý geride
mahþer günü hesabý sorulursa sensizliðimin
merak etme
olmayacak þikâyetim
beyhude cümleleri affederek
aþkta ayrýlýklarýn suçunu ben üslendim
ve sensizliðe ölüþümü
bugün savurdum külümü
gözün aydýn
Efkan ÖTGÜN TT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.