Söyle görünür mü gönül yarasý.
Gören hiçbir göze ayan olmadý.
Ciðerim kor oldu, nedir çaresi.
Dermaný bendedir diyen olmadý.
Ciðerime bir köz attýn yanýyor.
Baðrým delik deþik, durmaz kanýyor.
Canevim vuruldu, gelen konuyor.
Gönül elin deyip, cayan olmadý.
Tutsak duygularým bir bir yýkýldý.
Yularý gevþeyen bana sokuldu.
Ya ardýma düþtü, ya da dikildi.
Hatýrýný bilip, sayan olmadý.
Kim karýþtý söyle, bozdu düþümü.
Kesti damarýmý, eðdi baþýmý.
Kapýlara astým, mühür taþýmý.
Bendime iz koydum, uyan olmadý.
Her gönülün yiðidi var merdi var.
Rüzgâr esen yuvasý var yurdu var.
Sensiz kaldým dayanaðým dört duvar.
Sesime ses kattým, duyan olmadý.
Devrildi, yýkýldý koca çýnarým.
Aðlamaktan baþka yoktur hünerim.
Birisi’yle konuþtukça dinerim.
Bana ondan baþka þayan olmadý.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.