Baþýma düþünce yýlýn ilk karý, Gönülden sevdiðim tanýmaz belki, Herkes bu âlemde bakar yukarý, Düþenin dostu yok, þunu da bil ki.
Karlar kalktýðýnda çiðdemler açar, Büyüyen yavrular yuvadan uçar, Kimsesiz olanlar kalmasýn naçar, Yürekten gelerek bir defa gül ki.
Yorulmak bilmezdim çalýþýr iken, Nasýrlý elime batmazdý diken, Çabuk yýpranýyor hasretlik çeken, Huzura ereyim, bir haber sal ki.
Kimseyi üzmeden, haset etmeden, Kavuþma umudu henüz bitmeden, Hak vaki olmadan, ecel yetmeden, Koþarak varayým, bir adým gel ki.
Tehlikeli olur daima firaz, Nefsinin atýný dizginle biraz, Yere çakýlýrsan, býrakýr maraz, Piþmanlýk olmasýn; nasihat al ki.
Kendi derdim ile girdim kol kola, Devamlý yürürüm, vermeden mola, Dönmeni umarak, bakarým yola, Sen de fark edesin; gözünü sil ki.
Bülbül sevdalanmýþ gülün alýna, Yuva kuramamýþ bir gün dalýna, Hiç meyli olmamýþ dünya malýna, Kalpte iz býrakýr, aþklarýn ilki.
Sabri Koca
*firaz: yüksek, yukarý
Tebrik ve teþekkürlerimle......
Gülen gözlerimden eser kalmamýþ Baharý görmeden güzünde solmuþ Dertler benden önce arþa yol almýþ Vefadan gýram yok, ara da bul ki...............Kardelen-1
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.