Silik bir kader yazýsý kadar okunaklýydý sevda. Ufacýk bir ümidin dahi izi yok satýr aralarýnda. Kaþýdýkça kopuyor zamanýn kabuðu avuçlarýmda, Çýrpýnarak can veriyor derinlerdeki kelimeler.
Biliyorum ömründeki bir imla hatasý olduðumu. Öznesi sen olup, beni bir türlü yüklenemeyen.
Hangi satýrýna bakarsan bak fark etmez bu sevdanýn, Zinciri boþaltýlmýþ kuduz bir köpek kadar… Suya hasret ama sudan bir o kadar korkan. Gönül denizinde boðuluyor çýrpýnarak tüm þiirler.
Biliyorum ömründeki bir imla hatasý olduðumu, Öznesi sen olup, beni bir türlü yüklenemeyen.
Git, tarumar olsun ciltlere sýðmayan yalvarmalar. Git, gelmesin yorgunluðu omuzlarýma yalnýzlýðýn, Fark etmez benden ne kadar uzakta olduðun, Ýki satýr arasýndaki boþluk bir yürek büyüklüðü kadarken.
Biliyorum ömründeki bir imla hatasý olduðumu. Öznesi sen olup, beni bir türlü yüklenemeyen. Kalbime açýlan bir týrnak iþareti bu gidiþ. Ýmlasý doðru ancak manasý benimsenemeyen…
Erkan ÇEVÝK Ýstanbul/ Temmuz 2008 Sosyal Medyada Paylaşın:
bağımsıztürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.