Pinokyo'nun Kalbi

Mavi soluk ýþýðýn çocuðu,
Yeryüzü yolunun nefesli neferiyim.
Annemler Samanyolu’ndan gelir,
Babamlar karanlýk maddeden.
Hu der, kuzenim kuzeyden bir köyde,
Yüceltir güneþi kardeþim güneyde.
Kenya yarýðý’nda buldular atamýn kemiklerini,
Kibar süpürgeler ile üstünü süpürdüler.
Karým saçlarýný Nil ýrmaðýnda yýkar,
Kostantiniye’de kurutur, saçlarýný tutar.
Yaðmur ormanlarýnda bana yýkanýr,
Odun olurum sonra, yeni baþtan yontar,
Pinokyo yalanlarýný burnuma sürer.

Annemin ikliminden babam geçince,
Aðaçta sallanan sulu bir incir imiþim.
Babamýn nazarýndan annem geçince,
Çatlamýþ, damlamýþ, iþtahla yenmiþim.
-Üzerinize afiyet-
Kenya rahminden çýkmýþým.
Atamýn yarýkta bulunan iskeletine,
Kürek kemiðine, çürük göz oyuklarýna
Nazik bir süpürge gibi dokunan benmiþim.


Evren büyüdükçe kalbim feza ile yarýþýr
Arþ göðüs kafesime dar gelir,
Zihnim çizicilerin yolundan çýkar
Kalemim kýrýlýr, urgan yaðlanýr,
Dar aðacýnýn afaroz yemiþi olurum.
Düþerim insanlýk tarihinin intiharlarýndan,
Bencilce yükselirim, insanca alçalýrým.
Karým dünya yalanlarýný siler burnumdan,
Ruhumu öper, sanatýný okþar, aðlar.
Medeniyet odun kesilir, medeniyet ruhsuzlaþýr,
Çar düþer, mýh paslanýr,
Piyonlar Þah’a yaltaklanýr.

Yalanlar dünya âdetleri olur,
Pinokyo’nun kalbi uzar, burnu karýsý kokar.
Böylelikle yaþam buketinde çiçeðin biri solar.

Sosyal Medyada Paylaşın: