git kendini daha çok sevdirmeden,
açtýðýn yaralarý daha da büyütmeden,
kýþ sýcak kalýr yüreðinin soðukluðunda,
ben yokluðunda,arýndým küllerimden,
kendinden baþka etrafýný görmeyen gözlerinden.
su gibi her kalýba uydum,sinirli iken bile duruldum,
aþk saygýyý hak eder dedim bekledim,
her gün doðumunda ölüyordu umudum,
her gün batýmýnda ben cesetleri taþýyordum,
ayýn o karanlýk yüzüne gömüyordum.
son olarak,görmeden varlýðýna inandýðým,
ve benliðimde yaþattýðým sadece Allah var,
gerisi yolculuk ettiðim insanlar,
tanýdýðým ve tanýmadýðým,
her kalp özgür kaldýðýnda aðlamaya baþlar.