YEDİTEPEDE Kİ YALNIZLIĞIM...

yine gönlüm küskün gecelere
güneþ gibi doðarken içime
çekip gittin habersizce
koklayamadým hefesimin büyüklüðünce!..


güz mevsimine döndü umutlarým
solup gitti derlediðim güllerim
gitmeseydin uzaklara da
kalsaydýn yalnýzlýðýmýn limanýnda
daralmasaydý nefesim
çökmeseydi gökkubbe baþýma!..


turnalar uçup giderken diyarlara
iki damla gözyaþý gönderiyorum sana
her gün yollarýna baktýkça ben
içim dolar, derinden ahlar çekerim!..


isyan edesim geliyor günbatýmlarýna
sessizce giden gemiler
yüreðimi daðlayan kýzgýn güneþ
güzleri yaþatan temmuz akþamlarý
bir buket sevginden uzak kalýþým
kahrediyor düþlerime býraktýðým sensizliði
býrak yýllanmýþ yýllarýn yorgunluðunu
kurumasýn sevdamýzýn pýnarlarý
sarsýn kollarýn yedetepedeki yalnýzlýðýmý...


Bahar Tülay Kýran 2008








Sosyal Medyada Paylaşın: