bir yeþil sabun kokusuydu çocukluðum, ürkek gözlerle bir tecin soðuk yüzü ve maþrapanýn sýcak suyu arasýnda kaldým hep odun aleviyle kýzmýþ sobanýn aceleci sýcaklýðýnda...
aþk bir düþ kadardý yýldýzlar kadar uzak gözleri gibi bir sevdanýn... horoz þekeri satardý seyyarlar, bir yumurtaya elma þekeri bir torba buðdaya bilyeler... hiçbir seyyarda bulamadým acýyan yanlarýma merhem
bir sokaðýn iki ucuydu çocukluðum bütün gazoz kapaklarýmý çaldýrdým bir gece ve bütün bilyelerimi ben hiçbir oyunda kazanamadým ve þimdi hiçbir oyuna yok cesaretim saðým solum sobe ben hep yine ebe... öylece kalýrdým gözlerim karanlýk bir gölgede..
þimdi ben hangi þiire baþlasam hangi göðe baksam içinde biraz hüzün ve sesi kulaklarýmda annemin yeter artýk...
ÞAHBEYÝT FATÝH ÞAHÝN IÞIK Sosyal Medyada Paylaşın:
sahbeyit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.